وای بر ما, وای بر پاسدار ما, وای بر بسیج ما , اگر روزی برسد که فقط پاسدار نظامی باشد. اگر اول پاسدار و بسیج عقیده باشید در راهتان تزلزل و سستی ایجاد نمی شود. در هدفتان سست نمی شوید. همیشه معتقد خواهید بود , همان خدایی که شما را بدنیا آورده  یکروز هم از دنیا خواهد برد.

ما فرمانده گردانى که عقب بنشیند و بخواهد هدایت کند نداریم. باید جلو بروید اما درجاى مناسب, باید رعایت اصول بشود. از تجربیات باید استفاده کنیم. دقت کنید, خون بچه هاى مردم دقت کنید.....

در میدان نبرد خود را گم نکنید. درآن لحظه که آتش توپخانه و خمپاره هاى دشمن بر شما مى ریزد, به خدا پناه ببرید.....

....ما از شهید دادن نمى ترسیم, ولى از این می ترسیم که خدایی نا کرده روزی این خونها به نا حق ریخته شود و ما خداى نا کرده, تزلزلی در راهمان و استقامتمان و در توانمان پیدا بشود, که ان شاالله این نباید باشد.

حقیقت اینست که هرچه بگوییم خسته شدیم, بریدیم, اسلام دست ازسرما برنمی دارد. اینست که ماباید بمانیم و کارى که مى خواهیم انجام بدهیم, باید مشغول یک مطلب باشیم  و آن هم عشق است. اگر عاشقانه با کار پیش بیایى, به طور قطع هیچوقت بریدن و عمل زدگی و خستگى برایت مفهومى پیدا نمیکند.        

ما هر چه داریم از شهدا داریم و انقلاب خونبار ما حاصل خون این عزیزان است. جنگ در تمام تاریخ بشریت چه در لیست استکبار و چه در جنگهای اسلامی و صدر اسلام و تمام غزواتی که پیامبر شخصآ در آنها حضور داشت همیشه این مشخص بوده که جنگ حالت سکه چند رو دارد .